Het begon allemaal als een wens om meer optredens te hebben. Als we dan niet meer keren worden gevraagd om op te treden, dan moeten we die optredens maar zelf organiseren. Al eerder was bij de wens om weer een concert te organiseren gedacht aan een programma met een koor als tweede deelnemer aan het programma. En als de eigen pianist in de band ook dirigent is van een gospelkoor, dan ligt de combinatie voorhanden. Dus al snel kwamen de besturen en de dirigenten samen en werden de plannen gesmeed. En dat leidde uiteindelijk tot het concert dat we op 15 maart in het Fidus gebouw hebben gehouden.
Al vroeg in de middag waren er al leden in het gebouw aanwezig om de voorbereidingen hiervoor te treffen. Vooral de aanwezige leden van de crew, Oscar en Thomas, hebben toen heel veel werk verzet. Het slagen van de avond hangt sterk af van de geluidskwaliteit. Wel, de twee genoemde, met hulp van Erik en anderen, hebben er voor gezorgd dat er op de geluidskwaliteit die avond niets aan te merken viel. Alle lof daarvoor. Trouwens, de hele organisatie, in handen van Ruud, Jan Slager en Ineke, heeft prima gewerkt. En niet te vergeten, de inzet van alle leden die hebben gesjouwd, stoelen geplaatst en materiaal hebben vervoerd is een compliment waard.
Maar uiteindelijk gaat het toch allemaal om één ding: hoe de muzikale en vocale uitvoering die avond zou zijn. De avond begon met in het voorprogramma het Dansorkest. De zaal zat toen al redelijk vol en het aanwezige publiek heeft kunnen horen dat dit orkest een leuk stuk muziek kan brengen onder leiding van Robin Bogert.
Er was wat kruisbestuiving tussen het orkest en de Big Band. Jan Slager en Ton Steehouwer spelen in beide muziekgroepen en deze avond waren er nog een paar extra leden van de big band te zien in de opstelling van het dansorkest. Peter de Bruin versterkte de trompetsectie, Petra Bolt was hoorbaar met de percussie instrumenten en Gert-Jan Flach speelde ook tijdens dit optreden de basgitaar. Omdat hij ook speelde in het combo dat het koor begeleidde, is hij de enige die vanaf het voorprogramma tot aan de sluiting heeft gespeeld.
De ruim twintig leden van het gospelkoor The Messengers uit Ridderkerk kwamen op het podium met een combo waarin niet alleen Gert-Jan op de basgitaar speelde, maar ook Jan Bunk speelde op de gitaar mee. Verder bestond het combo uit een pianiste, de bespeler van het drumstel en een fluitiste.
Bij twee nummers van het koor zong ook de zangeres van de Big Band, Gemma, als soliste met het koor mee. Het koor slaagde erin om “de gospel” over te brengen op het publiek. Ondanks de geringe omvang van het koor lukte het om samen met het combo de zaal te vullen met geluid. De twee nummers, waarin Gemma meezong, waren misschien nog wel het meest pakkend. Maar ook de pianiste heeft voortreffelijk gespeeld en moest geregeld de lappen bladmuziek op de grond kwijt. Ook de fluitiste was een waardevolle aanvulling in het geheel en ze liet horen op dit instrument heel wat aan te kunnen.
Vanaf het begin is het de bedoeling geweest dat koor en big band zich ook samen zouden laten horen. Daarvoor was gekozen voor het nummer Hallelujah, bekend in de uitvoering van Leonard Cohen. Daarmee opende beide groepen het programma na de pauze. Ja, de big band moest zich erg inhouden om het koor niet geheel weg te blazen. Maar nu kwam dit nummer er goed uit en was, wat mij betreft één van de hoogtepunten van deze avond, mede door de spetterende solo door onze dirigent Daan op zijn altsax.
Naast Gemma heeft de Big Band de beschikking over twee zangers die de laatste paar jaar een bijdrage leverden aan de optredens. Door privé omstandigheden was zanger Jim helaas verhinderd om deze avond zijn stem te laten horen. Dat kon de andere zanger, Gerard, deze avond ook niet, omdat hij na een zware verkoudheid geen stem had. Dat leverde twee dagen voor het concert wel paniek op toen dit nieuws bekend werd. Gelukkig heeft Daan zo zijn connecties en belde hij snel met de zanger van zijn andere big band uit Delft. Patrick Bommelé, die direct bereid was om de opengevallen plek in te vullen. Voordeel voor hem was dat op één nummer na hij de zangnummers kende omdat die in hetzelfde arrangement ook door het orkest in Delft worden gespeeld. Alleen “Unchain my heart” had hij nooit gezongen. Hij meldde zich die zaterdag in Fidus en heeft met Jan Slager dat zengnummer helemaal doorgenomen en zong het die avond alsof hij dat al jaren deed. Evenals de andere zangnummers trouwens. Terecht dat hij hiervoor veel complimenten kreeg.
JD’s Big Band heeft zich goed voorbereid op deze avond en dat was te horen, vooral de betere klankverhouding viel op. Met name hoorde ik dat van iemand die de big band al een poosje niet had gehoord. Niet langer zo hard mogelijk spelen, maar het beheerste spel viel nu op, waardoor de nummers als totaal beter uit de verf kwamen. Jan Slager heeft hiervoor al de basis gelegd en dirigent Daan heeft dat verder “ge-fine tuned”. Op een enkel missertje in een solo na werd er vrijwel foutloos gemusiceerd. In de trombonesectie had Ron Wassink de plaats ingenomen van de deze avond verhinderde Gert Slager, zodat ook deze sectie zich op volle sterkte kon laten horen. Het eerder genoemde nummer “Unchain my heart” was wat mij betreft het hoogtepunt in het optreden van JD’s Big Band.
Na de dankwoorden van de voorzitters van beide groepen en de bossen bloemen voor dirigenten en zangers, werd door beide groepen het swingende nummer Shackles gebracht, een prima afsluiting voor een uitstekend verlopen concert, waarvoor na afloop veel complimenten te horen waren.
Rien Prins
Foto’s Peter Franke