Drie weken na het optreden in Fidus was de return voor de ontmoeting tussen Big Band en Gospelkoor onder het motto Gospel meets Bigband. Daarvoor reisde de big bandleden af naar Ridderkerk waar in het kerkgebouw De Kern het programma van Fidus nog eens over werd gedaan. De Big Band was deze avond op volle sterkte op één trompettist na. Maar dat gaf geen probleem, omdat we tijdens het repeteren ’s middags meerdere malen te horen kregen dat de koperblazers te hard waren. Het moest zelfs zo zacht dat het voor de trompettisten haast niet mogelijk was om de hoge tonen nog te pakken, waar nu eenmaal wat energie in gestoken moet worden. Het was verbazingwekkend hoe groot het verschil was tussen de repetitie ’s middags in een lege zaal en het eigenlijke optreden ’s avond toen alle stoelen bezet waren. Er was namelijk flink wat publiek afgekomen op dit concert zodat we die avond meer bezoekers hadden dan tijdens het optreden in Fidus. En dat had een zeer gunstig bijeffect. Er hoefde niet zo heel erg zacht gespeeld te worden door het koper. Al verdient deze groep een compliment, omdat men ook weer niet van de situatie gebruik maakte om hard te spelen. Het was harder dan ’s middags, maar bleef heel beheerst.

Er was gezorgd voor broodjes voor het avondeten, waar grif gebruik van werd gemaakt. Om ongeveer half acht begon het combo van het koor met spelen, tijdens het vullen van de zaal. In dat combo naast de pianiste, fluitsite en drummer ook onze eigen leden Jan op gitaar en Gert-Jan op bas. Zij hebben het deze avond weer druk gehad, want hebben gespeeld met het combo apart en met het combo als begeleidingsband van het koor en natuurlijk ook bij het optreden van JD’s Big Band.
The Messengers beet deze avond het spits af en ze deden dat goed, veel overtuigender dan drie weken eerder in Dordrecht. Dat is het voordeel van een thuiswedstrijd, op deze plek voelde het koor zich thuis, de plek ook waar zij hun repetities houden. Het koor kwam nu beter over, gesterkt door de aanwezigheid van veel familieleden en bekenden. Met name het lied Give us Peace, keurig ingetogen gezongen en met een prima invulling van de solozang door Gemma en de bijdrage van de fluitiste. Maar eigenlijk werden alle liederen met meer overtuiging gebracht dan drie weken eerder. Zo ook het andere nummer waarin Gemma de solopartij voor haar rekening nam Like a Flower Needs the Rain. Maar ook Carry the Light en Because He lives, het kwam allemaal goed uit de verf. Dat kwam ook omdat Oscar en Thomas het geluid nog beter voor elkaar hadden gekregen dan in Fidus. Complimenten daarvoor.

Het optreden van JD’s Big Band was misschien ook nog wel beter dan drie weken eerder, mede door de beheerste manier van spelen. Omdat we op volle sterkte waren, waren nu ook beide zangers aanwezig. Zij lieten zich horen (en zien) in Everybody Needs Somebody to Love, waarmee het optreden een spetterende opening kreeg.

Overigens lieten de zangers en zangeres horen dat zij op niveau kunnen presteren, want achter elkaar werden The Girl from Ipanema. Feelin’ Good en Don’t know why uitstekend gebracht, evenals de zangnummers uit het tweede blok: Mercy, het sterk gebrachte Unchain my Heart en It’s not Unusual. We mogen ons gelukkig prijzen met deze drie mensen bij de band. Maar ook de instrumentale nummers werden deze avond met overtuiging gebracht, zoals Libertango en de beide nummers met Living in de titel.
Na het laatste nummer uit het programma van JD’s Big Band voegde de koorleden zich erbij op het podium en werd Hallelujah gebracht en ook dit nummer kreeg een prima vertolking waarbij vooral opviel dat de klankverhouding tussen koor en big band beter was dan drie weken geleden. Dat kwam deels door een nog betere afstelling van het geluid en deels door het beheerste spel van de big band. Het tweede nummer dat beide groepen samen brachten na het tweede optreden van The Messengers, het nummer Shackles was een prima afsluiting

Er is voor deze ontmoeting veel werk verzet door de organisatie, die bestond uit leden van de beide groepen, maar ook door de muzikale leiding om beide groepen tot het gewenste niveau te brengen en dat heeft geresulteerd in twee goed verlopen concerten. Het is de erin gestoken energie dus waard geweest.