Ineens was ze daar. Ze maakte zich los uit de groep met toeschouwers, stak de straat over en danste als een vlinder op de tonen en het ritme van onze muziek. Iemand zei: ”Dit is Annabel. Ze moet nog naar het station”.
O nee, zelfde naam maar andere tekst. “Onze” Annabel fladderde enkele nummers lang voor het front van onze band en voegde daarmee een welkom visueel aspect toe aan het optreden van ons verder behoorlijk statisch geheel.
Het was eigenlijk nog best spannend in de week voorafgaande, of dat het optreden wel doorgang zou kunnen vinden. Dan beleven we één van de warmste en droogste zomers uit de weergeschiedenis. Dan hebben we een optreden en precies die week slaat het weer om en valt er behoorlijk wat water uit de hemel. Op donderdag nog waren de weerprofeten het niet met elkaar eens, maar voorspelden in meerderheid nog een regenachtige zaterdag. Zelfs toen het bestuur op zaterdagochtend de beslissing moest nemen of het optreden door zou kunnen gaan, met in het achterhoofd de schade die regen zou kunnen aanbrengen aan de elektrische apparatuur, maar ook aan de uniformjasjes, toen nog waren er weervoorspellers die in de middag regen zagen vallen. Het merendeel echter was positiever gestemd, dus besloot het bestuur met die meerderheid mee te gaan en het optreden niet af te gelasten. En dat was maar goed ook, het was prima toeven op de Voorstraat. Om half twee een paar spatjes en toen we driekwart van het programma hadden gespeeld nog een paar druppeltjes en dat was alles. Verder zon en een heerlijke temperatuur om te spelen.
JD’s Big Band had die middag een goede bezetting, met alleen in de lijn van de trompettisten een aantal afwezigen. Verder speelde Barry Oosterwaal mee op trombone, zodat het aantal van vier hier werd gehaald. Het was het eerste optreden met onze band van onze laatste nieuwe uitbreiding, de conga’s met als bespeelster Petra. Ook nu bleek dit instrument een duidelijke aanwinst. Achter het drumstel zat als vertrouwd Gerard Stuurman, die aan een nieuwe periode bij onze big band is begonnen. Op het Scheffersplein hadden we op 4 juni nog de “raggende manne”, deze middag moest Gerard Groot helaas verstek laten gaan met keelklachten. Die had Jim Flach gelukkig niet en zo kon hij alle zangnummers voor z’n rekening nemen. Hij heeft dit uitstekend gedaan, alsof hij al jaren dit programma zingt.
De Big Band speelde die middag strak en geconcentreerd, en dat zorgde ervoor dat er veel publiek bleef staan en dan meerdere van de door ons gebrachte nummers beluisterde. Het lijkt erop alsof het programma dat we nu brengen goed valt bij het publiek. Liep enige tijd geleden het publiek weg als er een instrumentaal nummer werd ingezet, nu bleef het publiek staan luisteren. Nu moet gezegd worden dat ook onze band zich goed kan vinden in het huidige programma en dit prima weet te vertolken. Zelfs het nieuwe nummer Cantaloupe Island, dat we nog maar een enkele week op de lessenaar hebben staan en deze middag voor het eerst voor publiek werd gebracht, kreeg een prima uitvoering. Ons optreden werd dan ook met een dankbaar applaus van de toehoorders beloond.
Nog even terugkomen op het dansen van Annabel. Zij kwam niet zomaar toevallig bij ons optreden uit. Zij had op onze site gelezen waar we optraden en van hoe laat tot hoe laat en kwam speciaal naar de Voorstraat Noord om te kunnen dansen. Ze heeft zich enkele nummers lang zich kunnen uitleven. Helaas bleef haar uitnodiging aan het publiek om zich bij haar te voegen onbeantwoord. Toch bracht haar danswerk net dat beetje extra, waardoor het publiek bleef staan kijken en luisteren. Zoals de colourguard voor die extra beweging zorgt bij Jubal, zo zorgde zij hier nu voor bij ons. Wat mij betreft volgt ze ons verder via onze site en hebben we een optreden in Dordt, dan zie ik haar graag terug. Of zoals Hans de Booy het ooit uitzong: “Annabel, het wordt niets zonder jou. ANNABEL!”