Eén van de meest geliefde onderwerpen voor gesprek is het weer. Ook dit jaar werd de weersverwachting voorafgaande aan Koningsdag goed in de gaten gehouden. Zou het droog zijn en de temperatuur wel hoog genoeg? Ik ben al zo oud dat ik al heel wat jaren geschiedenis heb opgebouwd en ik dacht terug aan de Koninginnedagen van voeger. Ik ben lid geworden van Jong Jubal in 1959.  Van de jaren daarna kan ik me alleen herinneren Koninginnedagen met zonnig weer en lekkere temperaturen. In de begin zestiger jaren ging ik met het eerste pontje over van Papendrecht, waar ik toen woonde, naar Dordrecht en verder op de fiets naar Het JMC-gebouw aan de Burgemeester de Raadtsingel, het eigen gebouw van de Christelijke Jonge Mannen Vereniging, waar Jubal destijds ook deel van uitmaakte.

Achter het gebouw, op een klein grasveldje, stelde eerst Jubal zich op en als die waren vertrokken, was het de beurt aan Jong Jubal. Jubal liep toen nog in wit overhemd met oranje stropdas en Jong Jubal hetzelfde, maar dan met korte broek. En weer, ik kan me niet herinneren dat we het koud hadden. En dan te bedenken dat we om zeven uur ’s ochtends vertrokken over het bruggetje – voor het CJMV-gebouw liep toen nog een sloot – richting de binnenstad, waarbij altijd een aantal ziekenhuizen werden aangedaan. Dit om de burgerij met muziek te wekken en hen zo eraan te herinneren dat onze Koningin Juliana weer een jaartje ouder was geworden. .

Zeven uur ’s ochtends, nu zou daar direct een protestactie tegen zijn opgesteld, zoveel herrie op de vroege ochtend! Maar zo ging dat in die jaren. Daar zal best wel eens een jaar tussen hebben gezeten dat het bewolkt was, maar ik kan me niet herinneren dat de festiviteiten op Koninginnedag ooit zijn afgelast vanwege slecht weer, of dat ik doornat van de regen ooit van de reveillemars ben teruggekeerd. Voor mijn gevoel scheen de zon altijd en was de temperatuur, zelfs zo vroeg in de ochtend, zeer aangenaam. Toch een verschil met de temperaturen eind april van de laatste jaren. Ik heb het even nagezocht, maar in de tien jaar dat Willem Alexander nu op de troon zit, is het vaak koud geweest. Twee jaar was vieren niet mogelijk door Corona, maar in de andere acht jaar is het zelfs vier keer voorgekomen dat de Big Band in de outfit voor de kerstoptredens op het plein voor het stadhuis zat. Ook dit jaar had het in de nacht naar Koningsdag gevroren en waren de temperaturen toen we begonnen met ons programma nauwelijks hoger dan toen we met de kerst in Gouda speelden. Het is dat het bestuur heeft besloten om hoe dan ook niet in de kerstoutfit te verschijnen, anders had dit zo maar de vijfde keer kunnen zijn.

Maar goed. De temperatuur was laag, zo’n graad of acht toen we met spelen begonnen, net te laag eigenlijk om lekker te kunnen spelen, maar het was droog, de zon scheen en we zaten gunstig ten opzichte van de koude wind. De weersgesteldheid van een dag later, koud en regenachtig, was veel erger geweest. Dus laten we maar blij zijn met wat we hadden. Maar het verschil met vroeger blijft opmerkelijk.

Door een probleem met de knie was muzikaal leider Jan Slager deze dag niet in staat om de Big Band te dirigeren. Hij was er wel en heeft, zittend in de rolstoel, meegespeeld met zijn altsax. De muzikale leiding lag deze morgen in de handen van Barry Oosterwaal, die deze rol uitstekend heeft ingevuld. De Big Band was vrijwel compleet aanwezig en heeft ook deze ochtend weer laten horen goed bezig te zijn. Door allerlei oorzaken waren er nogal wat solo’s die door andere spelers moesten worden ingevuld, dat was wel te horen, die zouden nog wel wat beter kunnen, maar voor de rest was het allemaal zeer aanvaardbaar. De zangpartijen werden ingevuld door Licia, die dat als vanouds weer prima deed, met haar mooi stemgeluid. Als nieuw nummer werd deze ochtend voor het eerst gebracht “Everybody Needs Somebody to Love” en dat paste prima tussen de andere nummers en kreeg ook een goede uitvoering.

Zo hebben we drie kwartier gevuld tot het moment dat de burgemeester uit het stadshuis kwam met de dit jaar gedecoreerden. Hier stonden ook Ron en Monique Wassink – leden van Jubal – tussen, ook met een lintje beloond voor alles wat zij voor Jubal en met name de Music Kids hebben gedaan.

Na het Wilhelmus werd de volkszang gestart. Daarvoor stond het kinderkoor de Kerkuiltjes op de andere helft van het bordes. Ik heb ze gezien, maar nauwelijks gehoord. Iemand vanuit de Gemeente Dordrecht zou voor hen het geluid regelen, maar toen Oscar en Jan-Pieter dat verleden jaar deden, was er meer geluid van het koor te horen. Het is maar goed dat Licia had besloten om met het kinderkoor mee te zingen en zij had daarvoor speciaal de liedjes geoefend. Zij werd door onze eigen installatie versterkt en dat was maar goed ook, want daardoor was er nog enige zang ondersteuning voor de volkszang. Verder kwam het door muzikale begeleiding van onze Big Band dat het publiek nog steun kreeg bij het zingen.

En daarmee was de viering van Koningsdag officieel gestart.